Στο «Μυστικό της Κυρίας Έλεν» μια γυναίκα μας ανοίγει την «αυλαία» στην πολυκύμαντη και ηρωική ζωή της, που διατρέχει όλα τα μεγάλα γεγονότα της ιστορίας της Ελλάδας κατά τον 20ο αιώνα, αλλά και στην ιδιόμορφη σχέση της με τον συγγραφέα γιο της, του οποίου την αγωνιώδη πάλη για την ανακάλυψη της αλήθειας στο υπαρξιακό ερωτηματικό του θανάτου η ίδια δεν μπόρεσε ποτέ να καταλάβει.
Η σπάνια αυτή γυναίκα, που ξεκίνησε σαν φτωχοκόριτσο στα Γιάννενα του 1914, και η οποία κατάφερε να γίνει επιτυχημένη αισθητικός, ήταν η ενσάρκωση της θεληματικής προσωπικότητας. Γι’ αυτό πολέμησε παλικαρίσια με τα δυσανάλογα για τη φύση της, αλλά και τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία της εποχής της, εμπόδια, που δεν έπαυαν να ορθώνονται μπροστά της σε όλη τη διάρκεια της ζωής της σαν ένα είδος τυραννικής νομοτέλειας.
Σε αυτό το εγχείρημα θεατρικής συγγραφής, η Ελένη Ζιώγα εκμυστηρεύεται μια αληθινή οικογενειακή ιστορία, εκείνη της γιαγιάς της και του πατέρα της. Το κείμενο είναι βασισμένο στο μυθιστόρημα του Βασίλη Ζιώγα, της πιο ιδιότυπης και από τις σπουδαιότερες δραματουργικές φωνές της μεταπολεμικής περιόδου, «Όπως τα κούρντισες Θέ’ μου». Για εκείνον, το μυθιστόρημα, που έγραψε μετά το θάνατο της μητέρας του, ήταν ένας φόρος τιμής, μια χειρονομία αγάπης, αλλά ταυτόχρονα και ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών με το πιο σημαντικό ίσως πρόσωπο της ζωής του.
Η Ελένη Ζιώγα αποτίοντας το δικό της φόρο τιμής στον πατέρας της, συμπληρώνει την ιστορία όπως την έζησε η ίδια. Και καθώς ερμηνεύει το ρόλο της συνονόματης γιαγιάς της ολοκληρώνει, καθώς πρέπει, τούτη την οικογενειακή υπόθεση.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
«Το Μυστικό της Κυρίας Έλεν»
Ένας μονόλογος της Ελένης Ζιώγα
βασισμένος στο μυθιστόρημα του ΒΑΣΙΛΗ ΖΙΩΓΑ «Όπως τα κούρντισες Θέ’ μου»
Σκηνοθεσία: Μαριάννα Κάλμπαρη
Σκηνικά-Κοστούμια: Κωνσταντίνος Ζαμάνης
Μουσική: Ευανθία Ρεμπούτσικα
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσoυ
Παίζει: Ελένη Ζιώγα
Εμφανίζεται: Μυρτώ Καρέκου
Τετάρτη 5 έως Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012
Κάθε Τετάρτη έως Κυριακή, στις 21:30
Αίθουσα: Black Box
Διάρκεια: 60'
Βιογραφικά στοιχεία
Ελένη Ζιώγα
Γεννήθηκε στην Αθήνα (η καταγωγή της από το Συρράκο της Ηπείρου και την Πόλη). Πατέρας της ο θεατρικός συγγραφέας Βασίλης Ζιώγας. Μητέρα της η πιανίστα Ελένη Σαράντη.
Σπούδασε στην Φιλοσοφική του Πανεπιστημίου Αθηνών την οποία όμως εγκατέλειψε λίγο πριν πάρει το πτυχίο της. Παράλληλα σπούδαζε μουσική (πιάνο, κλασσικό τραγούδι) στο Ωδείο Αθηνών. Αργότερα πήρε μαθήματα υποκριτικής.
Πρώτη της εμφάνιση ως ηθοποιού στο θέατρο το 1996, στο έργο του πατέρα της «Χρωματιστές Γυναίκες» – (Θέατρο « Φούρνος», σκηνοθεσία Νίκου Κουτελιδάκη). Λίγο πριν, το 1995, έγραψε τους πρώτους της στίχους σε μουσική του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου και με ερμηνεύτρια την Δήμητρα Γαλάνη. Αργότερα εμφανίστηκε στο έργο «Μπιγκ Μπαγκ» του Β. Ζιώγα ενώ παράλληλα ετοίμαζε και το πρώτο ολοκληρωμένο της άλμπουμ (Μόνο ένα φιλί) σε μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα με ερμηνευτή τον Γιάννη Κότσιρα.
Το χειμώνα του 2000, ενώ εμφανιζόταν σε παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης («Θανασάκης ο Πολιτευόμενος» Σακελλάριου- Γιαννακόπουλου, σε σκηνοθεσία Πάνου Σκουρολιάκου), εκδόθηκε το δεύτερο άλμπουμ της (Φύλακας άγγελος) με ερμηνευτή τον Γιάννη Κότσιρα και συνθέτη τον Αντώνη Μιτζέλο.
Στην τηλεόραση, από την οποία έγινε και ευρύτερα γνωστή στο κοινό, πρωταγωνίστησε σε τέσσερις δραματικές σειρές στις οποίες υπέγραψε και το σενάριο: «Σαν αδελφές» (ΕΤ 1), «Φύγαμε» (MEGA), “Alma Libre” (MEGA), «Μετράω στιγμές» (MEGA).
Ως στιχουργός έχει συνεργαστεί ακόμα με τους: Ελευθερία Αρβανιτάκη, Έλλη Πασπαλά, Δημήτρη Μπάση, Μιχάλη Χατζηγιάννη, Άλκηστη Πρωτοψάλτη, Ελένη Τσαλιγοπούλου, Νάνα Μούσχουρη, Νίκο Αντύπα, καθώς και με τον Μίκη Θεοδωράκη. Το τρίτο της ολοκληρωμένο άλμπουμ σε μουσική Αντώνη Μιτζέλου και με ερμηνεύτρια την Ελένη Πέτα κυκλοφόρησε με τίτλο «Η καλύτερη μέρα είναι αυτή που στα όνειρα αντέχει», ενώ αρκετά τραγούδια της έχουν μεταφραστεί στα Ιαπωνικά με ερμηνευτές τον Inaba Akira και το έθνικ συγκρότημα ‘Morning Musume’.
Το 2003 εμφανίστηκε στο «Από μηχανής θέατρο» με το μονόλογο του Άκη Δήμου «ΑΝΔΡΟΜΆΧΗ ή ΤΟΠΙΟ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ». Με την παράσταση αυτή συμμετείχε και στο Φεστιβάλ Μονολόγων του ΔΗΠΕΘΕ Ρούμελης το Μάιο του 2004.
Το Μάρτιο του 2006 εμφανίστηκε στη «Δεσποινίδα Τζούλια» του Στρίντμπεργκ («Θέατρο Όψεις», σκηνοθεσία Παύλου Βησσαρίου) υποδυόμενη τον επώνυμο ρόλο.
Τον Οκτώβριο του 2006 επανεμφανίστηκε ως στιχουργός με το τέταρτο ολοκληρωμένο της άλμπουμ «Ο χορός των άστρων» σε μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα και με ερμηνεύτρια την Έλλη Πασπαλά.
Tο χειμώνα του 2008 πρωταγωνίστησε στο ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας στην κωμωδία του Νικόλαου Λάσκαρη «Μαλλιά Κουβάρια» σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου.
Το χειμώνα του 2010 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΑΛΛΟΥ» που περιέχει όλους τους στίχους που είχε κυκλοφορήσει μέχρι τότε καθώς και κάποια ανέκδοτα ποιήματα. Στο τέλος του 2011 υπόγραψε τους στίχους στο τραγούδι της ταινίας του Νίκου Κουτελιδάκη "Το ταγκό των Χριστουγέννων" (βασισμένης στο ομότιτλο βιβλίο του Γιάννη Ξανθούλη) σε μουσική του Γιάννου Αιόλου και με ερμηνευτή τον Γιώργο Νταλάρα. Την Άνοιξη του 2012 συμμετείχε με δύο τραγούδια («Πόλη» και » Θάλασσα γυαλί») στο CD «Για πού τραβάς ελπίδα» των: Άλκηστις Πρωτοψάλτη – Ευανθία Ρεμπούτσικα.
Το Δεκέμβριο του 2012 η Ελένη Ζιώγα θα εμφανιστεί στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, σ΄ ένα μονόλογο με τίτλο "Το μυστικό της κυρίας Έλεν" γραμμένο από την ίδια και βασισμένο στο μυθιστόρημα του πατέρα της Βασίλη Ζιώγα "Όπως τα κούρντισες Θέ μου" σε σκηνοθεσία της Μαριάννας Κάλμπαρη. Στην ουσία πρόκειται για τη βιογραφία της γιαγιάς της και μητέρας του πατέρα της, που φέτος συμπληρώνονται 12 χρόνια από τον τόσο αιφνίδιο θάνατό του. Μέσα απ΄ τη βιογραφία αυτή, ωστόσο, όπως και στο θεατρικό κείμενο της παράστασης, συναντάμε τον ίδιο τον Βασίλη Ζιώγα στην πορεία της ζωής του, καθώς και όλα εκείνα τα συγκλονιστικά ιστορικά και οικογενειακά γεγονότα που επέδρασαν στην κοσμοθεωρία του και την φυσιογνωμία του, ως συγγραφέα. Μετά την Αθήνα η παράσταση θα παρουσιαστεί και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας.
Βασίλης Ζιώγας
Ο Βασίλης Ζιώγας ανήκει στους σημαντικότερους νεοέλληνες θεατρικούς συγγραφείς. Γεννήθηκε το 1935 στη Θεσσαλονίκη, την οποία όμως εγκατέλειψε πολύ μικρός και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Φοίτησε στο Αμερικάνικο Κολέγιο Ψυχικού, όπου, σε ηλικία 14 χρόνων, έγραψε κι ανέβασε το πρώτο του θεατρικό έργο με τίτλο Η ψευδομένη στάφυλος.
Το 1956 έφυγε για την Αυστρία (με υποτροφία της πόλης Λιντς, για ζωγραφική), όπου σπούδασε κινηματογράφο και θέατρο στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Εκεί συμμετείχε στο λογοτεχνικό κίνημα του λετρισμού, μαζί με τους σημαντικούς ποιητές και θεατρικούς συγγραφείς της Αυστρίας (Hernest Jandl, H.C. Artman, Peter Hantke).
Το πρώτο του βιβλίο κυκλοφόρησε το 1957 (21 σπουδές για μικρό στίχο) και μετά απ' αυτό αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στο θέατρο. Στη δεκαετία του '50 ταξίδεψε αρκετά, έζησε για ένα διάστημα στο Παρίσι κι έγραψε πολλά θεατρικά έργα, τα οποία παρουσιάστηκαν και δημοσιεύτηκαν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Επίσης, μετέφρασε για πρώτη φορά στην Ελλάδα έργα των Ιονέσκο και Μπέκετ, κατά παραγγελία της Κρατικής Ραδιοφωνίας.
Το 1972 πήγε στη Νέα Υόρκη με χρηματοδότηση του Ιδρύματος Ford και συνεργάστηκε με το θεατρικό οργανισμό La Mama. Από το 1979 εργαζόταν ως δημοσιογράφος και αρθρογράφος στον ημερήσιο Τύπο. Στη γερμανόφωνη Ευρώπη έχουν παρουσιαστεί επανειλημμένως έργα του. Από τη Β' Σκηνή του Josefstadttheater, το Theater beim Auersberg, το Stadttheater Lucern, το Arche Theater, την Όπερα της Βόννης, το Α' Πρόγραμμα της Αυστριακής Τηλεόρασης, το Deutsch Griechisches Theater και άλλα.
«Αιρετική» μορφή του νεοελληνικού θεάτρου, o Βασίλης Ζιώγας, έχει χαρακτηρισθεί και ως «ο ποιητικότερος συγγραφέας της νέας ελληνικής δραματουργίας». Η γραφή του συνδυάζει την ποιητική διάσταση με το πικρό χιούμορ και τον κυνισμό και χωρίς να μπορεί να αναχθεί σε συγκεκριμένα λογοτεχνικά πρότυπα, ελληνικά ή ευρωπαϊκά, συνδυάζει δημιουργικές επιρροές από τον υπερρεαλισμό, την ψυχανάλυση, το αρχαίο δράμα και την ελληνική λαϊκή παράδοση
Έφυγε το 2001, στα 66 του, αφήνοντας πίσω του δύο κόρες την Ελένη (γνωστή στιχουργό, σεναριογράφο και ηθοποιό) και τη Μάρθα (χορεύτρια και τραγουδίστρια) από την πρώτη σύζυγό του Ελένη, και τη σύντροφό του ποιήτρια Παυλίνα Παμπούδη.
Έργα
1. Η ψευδομένη στάφυλος (1949)
2. Μια Αίθουσα Παραμονής (1956)
3. Ο Κακός Βιστουρίχ ή Πως να στοιχειώσετε θέλοντας και μη (1957)
4. 21 Σπουδές για μικρό στίχο (ποίηση, 1957)
5. Το Εστιατόριον Humanismus (1957) παίχτηκε το 1964 από το Πειραματικό Θέατρο
6. Οι Μπριζόλες και η Σταφίδα ή το Ψευτοπαίδι (1957) παίχτηκαν από το Άρχε Τεάτερ (Arche Theater) της Βιέννης το 1962.
7. Ο Μέγας Μπεηζάχ (1958)
8. Το Προξενιό της Αντιγόνης, (1958) παίχτηκε το 1960 από την Δωδέκατη Αυλαία και το Ε.Ι.Ρ., το 1969 από το Γιόσεφστατ Τεάτερ (Josefstadt Theater) της Βιέννης, το 1970 από το Ι Πρόγραμμα της Αυστριακής Τηλεόρασης ORF, το 1970 από το Στάττεάτερ Λουτσέρν (Stadttheather Luzern) Ελβετίας.
9. Η Ιφιγένεια στη Φωτιά (1960)
10. Τα Πασχαλινά Παιχνίδια (1965) ανεβάστηκαν με τον τίτλο Αστική Μυθολογία, το 1966, από την Ελεύθερη Σκηνή.
11. Το Λαστιχένιο Φέρετρο, μονόπρακτο (1965), μελοποιημένο από τον Αργύρη Κουνάδη σε μετάφραση Ότο Χάιντεγκερ (Staininger) (1964) παρουσιάστηκε από την Όπερα Βόνης και Βερολίνου το 1968
12. Η Κωμωδία της Μύγας (1967)
13. Ο Φαλός πάνω στο Λουλούδι (1970)
14. Ζιζή (πεζογράφημα, 1975)
15. Τα εφτά κουτιά της Πανδώρας (1982)
16. Οι γάμοι (1986)
17. Το βουνό (1986)
18. Όπως τα κούρντισες, Θε' μου (μυθιστόρημα, 1993)
19. Το δέντρο του Ιούδα
20. Οι κάφροι Ή η αληθινή ιστορία του Μενέλαου και της Ελένης: Κωμωδία Φλυάκων
21. Το μπουκάλι
22. Το προξενιό της Αντιγόνης
23. Η κωμωδία της μύγας
24. Ο Δον Κιχώτης σε νέες περιπέτειες
25. Εννέα μονόπρακτα
26. Φιλοκτήτης
27. Χρωματιστές γυναίκες
28. Big Band
29. Η επίσκεψη
30. Το Μποζό
31. Ο ανθισμένος άντρας (μυθιστόρημα, 2001)