FOREVER TANGO
Το «Dirty Dancing» της Αργεντινής,
ξανά στο Θέατρο Badminton!
25 και 26 Μαρτίου
«Τάνγκο είναι το συναίσθημα που σε κατακλύζει όταν το χορεύεις... Μία ιστορία που λες σε 3 λεπτά… Είναι πάθος. Μελαγχολία. Ένταση. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από χορός. Το τάνγκο είναι μουσική, δράμα, κουλτούρα. Είναι τρόπος ζωής.»
Luis Bravo
Το Forever Tango, η μακροβιότερη παραγωγή tango στην ιστορία του Broadway, επιστρέφει στο Θέατρο Badminton, τρία χρόνια μετά τη θριαμβευτική πρώτη συνάντησή του με το αθηναϊκό κοινό.
Η παράσταση, δημιουργία του πολυβραβευμένου σκηνοθέτη Luis Bravo, είναι μία συναρπαστική ιστορία που αφηγείται ολόκληρη τη διαδρομή του tango, από τις φτωχογειτονιές του Μπουένος Άιρες ως τα σαλόνια και τη διεθνή καταξίωση. Το Forever Tango είναι ένα παθιασμένο, ερωτικό, έντονα αισθησιακό ταξίδι. Είναι η ιστορία του διασημότερου «αμαρτωλού» χορού – του αργεντίνικου «Dirty Dancing».
Δεκατέσσερις από τους κορυφαίους χορευτές tango παγκοσμίως, ένας τραγουδιστής και ενδεκαμελής ορχήστρα –όπου τον πρώτο ρόλο έχει το bandoneon, το κατεξοχήν όργανο του tango– δίνουν σάρκα και οστά στον πιο πλούσιο σε συναισθήματα χορό. Τρυφερότητα και δύναμη, στυλιζάρισμα και προσωπικότητα, άγρια χαρά και μοναξιά – το tango τα έχει όλα. Κυρίως, όμως έχει τον έρωτα, είτε ως απόλυτη έλξη είτε ως πεδίο μάχης. Με τα λόγια του Luis Bravo: «Το tango είναι ένα αίσθημα που χορεύεται. Είναι παθιασμένο και μελαγχολικό. Περισσότερο κι από χορός, το tango είναι μουσική, θέατρο, μια ολόκληρη κουλτούρα, ένας τρόπος ζωής».
Το Forever Tango έκανε την πρεμιέρα του το 1990 στο Σαν Ντιέγκο. Στη συνέχεια έσπασε τα ταμεία στο Broadway και αποθεώθηκε από 7.000.000 θεατές σε πάνω από 50 πόλεις σ’ όλον τον κόσμο, ενώ κέρδισε το βραβείο Simpatia στο Φεστιβάλ του Σπολέτο και πολλές υποψηφιότητες για βραβεία Tony και Drama Desk.
Forever Tango: ούτε το «Forever» ούτε το «Tango» είναι τυχαία
Καμιά παράσταση tango δεν δημιούργησε τόση αίσθηση όσο το Forever Tango. Η παραγωγή πρωτοπαρουσιάστηκε το 1990 στο Σαν Ντιέγκο και λίγο αργότερα ανέβηκε στο «Theatre On the Square» του Σαν Φρανσίσκο, όπου σημείωσε τεράστια εισπρακτική επιτυχία για 92 συνεχόμενες εβδομάδες! Ο θρίαμβος συνεχίστηκε στο Φεστιβάλ του Σπολέτο στην Ιταλία, αλλά και στο Λονδίνο, το Σικάγο, το Λος Άντζελες, το Τορόντο, το Μόντρεαλ, τη Βοστόνη και τη Φιλαδέλφεια, με το κοινό και τους κριτικούς να παραληρούν από ενθουσιασμό. Το χορευτικό αυτό υπερθέαμα μεταφέρθηκε στο Broadway, στο «Walter Kerr Theatre», στις 16 Ιουνίου 1997. Ήταν τόσος πολύς ο κόσμος που κατέκλυζε καθημερινά το θέατρο, που τελικά στις 15 Απριλίου του 1998 το Forever Tango μετακόμισε στο μεγαλύτερο «Marquis Theatre» και η παράσταση πήρε παράταση επ’ αόριστον. Μέχρι και σήμερα, το Forever Tango παραμένει η μακροβιότερη παραγωγή tango στην ιστορία του Broadway.
Ο χορός, η ιστορία, η παράσταση
Το Forever Tango εικονογραφεί, μέσα από καταιγιστικές χορογραφίες και μεθυστική μουσική, τη γέννηση του tango.
Το tango δημιουργείται το 19ο αιώνα στην Αργεντινή, όπου συνέρρευσαν χιλιάδες μετανάστες για ν’ αναζητήσουν καλύτερη τύχη, αφήνοντας πίσω τους μια Ευρώπη υπό διάλυση. Εκεί οι μετανάστες βρέθηκαν να ζουν σε άθλια καταλύματα, καταλήγοντας στα μπαρ, στα πορνεία και στα χαμαιτυπεία. Από αυτή τη βίαιη και μοναχική ζωή προέκυψε το tango. Στην αρχή, η κοινωνία της Αργεντινής το απέρριψε ως ανήθικο, όμως η συνέχεια αποδείχθηκε διαφορετική: σύντομα, το tango γνώρισε τεράστια επιτυχία στο Παρίσι, όπου το δίδαξαν οι Αργεντίνοι διανοούμενοι που ταξίδευαν στην Ευρώπη. Ο ενθουσιασμός για το tango διαδόθηκε σ’ όλη την Ευρώπη και την Αμερική, ώσπου ξαναγύρισε στην Αργεντινή, αποτελώντας σήμερα το σήμα-κατατεθέν της χώρας.
Ο πολυτάλαντος Luis Bravo
Λίγοι καλλιτέχνες είναι προικισμένοι με τόσα ταλέντα, όπως ο ιδιοφυής Luis Bravo.
Ο Bravo ξεκίνησε τη σταδιοδρομία του ως σολίστ κλασικής μουσικής, παίζοντας τσέλο με τις σημαντικότερες ορχήστρες της Αργεντινής και των ΗΠΑ, ως ένας από τους κορυφαίους τσελίστες στον κόσμο. Στην πορεία, η αγάπη για το tango και το λαϊκό πολιτισμό της πατρίδας του, της Αργεντινής, τον οδήγησαν στη σκηνοθεσία και τη χορογραφία. Έτσι εμπνεύστηκε το Forever Tango, το οποίο σκηνοθέτησε και χορογράφησε, ενώ παράλληλα επιμελήθηκε τη μουσική επένδυση και τις ενορχηστρώσεις του, σχεδίασε τους φωτισμούς και συμμετέχει ως μουσικός στην ορχήστρα.
Για το έργο του, ο Bravo τιμήθηκε με ειδικό βραβείο ACE ως ένας από τους δύο σημαντικότερους Λατινοαμερικάνους καλλιτέχνες στο Broadway (ο άλλος ήταν ο σπουδαίος τραγουδοποιός και ηθοποιός Ruben Blades).