ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ
Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης είναι ένας ζωντανός πολιτιστικός οργανισμός στo κέντρο της Αθήνας που εστιάζει στην προβολή των αρχαίων πολιτισμών του Αιγαίου και της Κύπρου, με ιδιαίτερη έμφαση στην Κυκλαδική τέχνη της 3ης π.Χ. χιλιετίας.
Λειτουργεί από το 1986 για να στεγάσει την ιδιωτική συλλογή αρχαιοτήτων της Ντόλλης και του Νικόλαου Γουλανδρή. Έκτοτε, επεκτάθηκε σημαντικά και σήμερα φιλοξενεί μία από τις πιο ολοκληρωμένες ιδιωτικές συλλογές Κυκλαδικής Τέχνης στον κόσμο, με αντιπροσωπευτικά δείγματα των παγκοσμίως γνωστών μαρμάρινων κυκλαδικών ειδωλίων.
Οι μόνιμες συλλογές του Μουσείου περιλαμβάνουν 3.000 αντικείμενα Κυκλαδικής, Αρχαίας Ελληνικής και Αρχαίας Κυπριακής Τέχνης, μαρτυρίες πολιτισμών που άνθισαν στο χώρο του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου από την 4η π.Χ. χιλιετία έως περίπου τον 6ο αιώνα μ.Χ.
ΚΥΚΛΑΔΙΚΗ ΤΕΧΝΗ
Ο Κυκλαδικός πολιτισμός άνθισε στα νησιά του κεντρικού Αιγαίου κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (3η χιλιετία π.Χ.). Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης διατηρεί μία από τις σημαντικότερες και πληρέστερες συλλογές κυκλαδικών αρχαιοτήτων στον κόσμο, με αντιπροσωπευτικά δείγματα ειδωλίων και αγγείων, όπλων και εργαλείων, καθώς και κεραμικής όλων των φάσεων της Πρωτοκυκλαδικής περιόδου. Η πιο χαρακτηριστική δημιουργία του πολιτισμού αυτού είναι η μαρμαρογλυπτική και δεν είναι παράξενο που οι αφαιρετικές φόρμες των ειδωλίων επηρέασαν καλλιτέχνες του 20ού και του 21ου αιώνα, όπως οι Brancusi, Modigliani, Giacometti, Hepworth, Moore και Ai Weiwei. Παρά το γεγονός ότι τα μαρμάρινα κυκλαδικά ειδώλια και αγγεία εντυπωσιάζουν σήμερα με τη σχεδόν διάφανη λευκότητα του υλικού τους, γνωρίζουμε ότι οι Κυκλαδίτες αγαπούσαν το χρώμα και το χρησιμοποιούσαν εκτενώς στις δημιουργίες τους, για πρακτικούς ή συμβολικούς λόγους.
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ - «ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΕ ΕΙΚΟΝΕΣ»
Η έκθεση περιλαμβάνει περίπου 350 αντικείμενα από τις συλλογές Ν.Π. Γουλανδρή, Κ. Πολίτη και Ακαδημίας Αθηνών και επιχειρεί ένα ταξίδι στη μακραίωνη ιστορία των κοινωνιών του Αιγαίου από τα ανακτορικά συστήματα της 2ης χιλιετίας π.Χ., στην περίοδο των πόλεων-κρατών και, τέλος, στην εποχή των μοναρχιών και της αυτοκρατορικής ρωμαϊκής εξουσίας. Στόχος δεν είναι να αναδειχθεί μόνο η πρακτική χρήση των εκθεμάτων αλλά και η συμβολική σημασία τους, ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τόσο τον χαρακτήρα όσο και την ιστορική εξέλιξη της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας. Ένα τμήμα της έκθεσης είναι αφιερωμένο στην αρχαία ελληνική τεχνολογία. Ο επισκέπτης μαθαίνει με ποιες μεθόδους κατασκευάζονταν τα πήλινα αγγεία και ειδώλια, τα χάλκινα όπλα και εργαλεία, τα χρυσά κοσμήματα και τα γυάλινα σκεύη.
ΚΥΠΡΟΣ – ΑΡΧΑΙΑ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Η Συλλογή Θάνου Ν. Ζιντίλη παραχωρήθηκε στο Μουσείο το 2002 και είναι μία από τις μεγαλύτερες συλλογές κυπριακών αρχαιοτήτων στον κόσμο. Η έκθεση περιλαμβάνει περισσότερα από 500 αντικείμενα που χρονολογούνται από τη Χαλκολιθική ως τη Μεταβυζαντινή περίοδο, αναδεικνύοντας με σύγχρονη μουσειολογική ματιά την πλούσια σε ρυθμούς και ευφάνταστα σχήματα κεραμική των Προϊστορικών και Ιστορικών Χρόνων, τη λατρεία, την υφαντική, τη μεταλλοτεχνία, τις ταφικές πρακτικές, τις εξωτερικές σχέσεις και την εξέλιξη της μορφής στη μικρή και μεγάλη πλαστική. Χάρτες, κείμενα και πολυμεσικές εφαρμογές με πλούσια εικονογράφηση και τεκμηρίωση για την αρχαιολογία της Κύπρου, καθιστούν την έκθεση προσιτή στον μαθητή, στον φοιτητή, στον απλό επισκέπτη και τον ειδικό.
ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ - «ΣΚΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ»
Η έκθεση επιχειρεί να μεταφέρει τους επισκέπτες, με τρόπο ζωντανό, στον κόσμο της αρχαιότητας. Πρόκειται για ένα εικονικό ταξίδι στο χώρο και το χρόνο, που ξεκινά από τον κόσμο των θεών και των ηρώων, περνά από το βασίλειο του Έρωτα, παρακολουθεί τις δραστηριότητες απλών γυναικών και ανδρών στον ιδιωτικό και το δημόσιο χώρο, εξερευνά τις θρησκευτικές συνήθειες των ανθρώπων και καταλήγει στο βασίλειο του κάτω κόσμου. Συνολικά 142 αρχαία αντικείμενα –τα περισσότερα της Κλασικής και Ελληνιστικής περιόδου (5ος-1ος αι. π.Χ.)– εκτίθενται σε εννέα θεματικές ενότητες. Για τις διδακτικές ανάγκες της έκθεσης προβάλλονται δύο μικρού μήκους ταινίες, που γυρίστηκαν ειδικά γι’ αυτό το σκοπό, με χρήση σύγχρονων τεχνικών μέσων.