Ο επιμελητής Πάρης Καπράλος σε συνεργασία με εικαστικούς καλλιτέχνες, σας προσκαλούν να επισκεφθείτε την έκθεση «Η όψη των πραγμάτων».
Η έκθεση «Η όψη των πραγμάτων» παρουσιάζεται με φυσική παρουσία στην αίθουσα τέχνης των Αθηνών Chili Art Gallery και, παράλληλα, διαδικτυακά, διαθέσιμη διεθνώς σε συνεργασία με την ARTgrID. Η έκθεση περιλαμβάνει έργα Ζωγραφικής, Χαρακτικής, Ψηφιακής Τέχνης σε έντυπη μορφή, Φωτογραφίας, και κολλάζ. Οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες διερευνούν με τα έργα τους την υποκειμενικότητα και την αμφισημία στη σύγχρονη τέχνη.
Σημειώνεται χαρακτηριστικά στο κείμενο τεκμηρίωσης της έκθεσης: «’Η όψη των πραγμάτων αλλάζει ανάλογα με τα συναισθήματά μας κι έτσι βλέπουμε στα πράγματα μαγεία και ομορφιά, ενώ, στην πραγματικότητα, η μαγεία και η ομορφιά βρίσκονται μέσα μας’, ομολογεί ο Χαλίλ Γκιμπράν. Φιλόσοφοι και θεωρητικοί έμελλε να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο ο σύγχρονος άνθρωπος αντιλαμβάνεται τον εξωτερικό κόσμο, ιδιαίτερα στην αντίκρουση της Νευτώνειας αρχής ότι η πραγματικότητα ήταν μια απόλυτη, αναμφισβήτητη οντότητα χωρισμένη από αυτούς που την παρατηρούσαν. Πρώτος ο Φ. Χ. Μπράντλεϊ θεώρησε ότι ο ανθρώπινος νους είναι ένα πιο θεμελιώδες χαρακτηριστικό του σύμπαντος από την ύλη και ότι σκοπός του είναι η αναζήτηση της αλήθειας. Στη θεωρία της σχετικότητας, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν υποστήριξε ότι, εάν, για όλα τα συστήματα αναφοράς, η ταχύτητα του φωτός είναι σταθερή και εάν όλοι οι φυσικοί νόμοι είναι ίδιοι, τότε τόσο ο χρόνος όσο και η κίνηση βρίσκονται σε σχέση με τον παρατηρητή. Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως ο καθολικός χρόνος και έτσι η εμπειρία είναι πολύ διαφορετική από άνθρωπο σε άνθρωπο. Ο Άλφρεντ Ουάιτχεντ αναθεώρησε τις ιδέες του χρόνου, του χώρου και της κίνησης ως βάση της αντίληψης του ανθρώπου για τον εξωτερικό κόσμο. Έβλεπε την πραγματικότητα ως ζωντανή γεωμετρία και πίστευε στην ουσιαστική συνάφεια κάθε αντικειμένου με όλα τα άλλα αντικείμενα. Θεωρητικοί ψυχολόγοι άλλαξαν ριζικά τον τρόπο με τον οποίο ο σύγχρονος άνθρωπος αντιμετώπιζε τη δική του εσωτερική πραγματικότητα, μια ανεξερεύνητη καρδιά σκότους. Ο Σίγκμουντ Φρόυντ αποκάλυψε έναν κόσμο μέσα στον οποίο δυναμικές, συχνά αντιμαχόμενες δυνάμεις διαμορφώνουν την ψυχή και την προσωπικότητα του ατόμου. Ο μαθητής του Καρλ Γιουνγκ ανέπτυξε τη Θεωρία του Συλλογικού Ασυνείδητου, σχετικά με μια περιοχή του μυαλού που πίστευε ότι μοιράζονται όλοι, δηλώνει ότι υπάρχουν πρότυπα συμπεριφοράς ή ενέργειες και αντιδράσεις της ψυχής. Αυτά τα ενστικτώδη, καθολικά μοτίβα εκδηλώνονται σε όνειρα, οράματα και φαντασιώσεις και εκφράζονται σε μύθους, θρησκευτικές έννοιες, παραμύθια και έργα τέχνης.
Η Τέχνη ακολούθησε παράλληλη ατραπό. Κατόπιν της εποχής της νεωτερικότητας οι καλλιτέχνες άρχισαν να βλέπουν τον κόσμο πιο υποκειμενικά, παραμορφώνοντας τις απεικονίσεις του για να επιτύχουν ένα συναισθηματικό αποτέλεσμα. Νέα καλλιτεχνικά ρεύματα αναζωογόνησαν την Τέχνη, με έντονα χρώματα, καθώς και μοτίβα που αντλήθηκαν από τον μανιερισμό, τον κυβισμό, τον φωβισμό, τον γερμανικό εξπρεσιονισμό, τον σουρεαλισμό και την ποπ-τέχνη. Αν εκτράπηκαν της πορείας προς τον μινιμαλισμό και την εννοιολογική τέχνη, τελικά στις ημέρες μας έχουν αγκαλιάσει μια μεγάλη ποικιλία μορφών τέχνης».
Συμμετέχουν με έργα τους οι εικαστικοί καλλιτέχνες: Γιώργος Αναστασιάδης, Λία Κοντεκά, Δήμητρα Πούλου, Αλίκη-Ιωάννα Παπαπέτρου, Ευαγγελία Χρυσοπούλου, Γιάννης Σελιμιώτης, Κατερίνα Μπεκιάρη, Σωτήρης Ηλιάδης, Αλέξανδρος Ράιχενμπαχ, Ελένη Κωτσιά, Χαρά Σαΐτη, Γεώργιος Βυθούλκας, Κατερίνα Κρεμασιώτη, Όλγα Μπαρμάζη, Βίκυ Ζαγουρή, Ρουλιάνα Ζώτου, Ευαγγελία Αβραμίδου, Χρυσούλα Δεμάγκου, Κλεονίκη Μυστεγνιώτη, Φοίβος Σταμπολιάδης, Νατάσσα Μαντζιώρου, Κώστας Μίχος, Θέτις Ιωάννου
