Το πιο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα φλαμένκο της Ισπανίας έρχεται στο Θέατρο Badminton και στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης για να παρουσιάσει τη νέα του δουλειά σε χορογραφία και σκηνοθεσία Ruben Olmo. Metáfora: Μια παράσταση που έως τώρα έχει ενθουσιάσει το κοινό κι έχει αποσπάσει διθυραμβικές κριτικές σε όλα τα θέατρα που έχει φιλοξενηθεί ανά τον κόσμο.
Το φλαμένκο αποτελεί την κινητήρια δύναμη της κουλτούρας της Ανδαλουσίας, είναι ένα από τα στοιχεία που τη χαρακτηρίζουν τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων. Το φλαμένκο για την Ανδαλουσία είναι ένα πλατιά δημοφιλές βίωμα, που από το 2010 αποτελεί και μέρος της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ουνέσκο. (Intangible Cultural Heritage of UNESCO.)
To Ballet Flamenco de Andalucía είναι ο ανώτερος θεσμικός εκπρόσωπος της τέχνης του φλαμένκο και εκτελεί χρέη «Πρέσβη» από την ίδρυσή του, εδώ και δεκαεπτά χρόνια. Κατά τη διάρκεια αυτή, το Ballet Flamenco de Andalucía αποτέλεσε το καλύτερο μέσο για να διαδοθεί η τέχνη του φλαμένκο παγκοσμίως, αφού βρέθηκε σε σημαντικές σκηνές ανά τον κόσμο και έχει λάβει μέρος σε μεγάλα φεστιβάλ χωρών όπως οι ΗΠΑ, Αργεντινή, Κούβα, Γαλλία, Ιταλία, Ουγγαρία, Ελβετία, Ιαπωνία.
«Ο χορός είναι μια μεταφορά της σκέψης», όπως διατύπωσε ο Νίτσε, που θέτει την πτήση των πουλιών ενάντια στη βαρύτητα του ανθρώπινου είδους, το οποίο είναι ανεπανόρθωτα συνδεδεμένο με την απτή πραγματικότητα. Ο χορός είναι αυτό που παραμένει μέχρι «τις τελευταίες στάχτες», λέει ο Federico García Lorca στο έργο του «Poet in New York». Ο χορός δίνει φτερά στο σώμα και το πνεύμα. Μας φέρνει πιο κοντά στους αγγέλους. Ως εκ τούτου, για τη σκηνογραφία του «Metáfora», το πρώτο μπαλέτο που δημιουργεί και σκηνοθετεί ο Rubén Olmo για το Ballet Flamenco de Andalucía, ο σκηνογράφος Juan Ruesga σχεδίασε δύο αντίθετα στοιχεία.
Αφενός, το διανοούμενο είδωλο ενός νευρώνα και αφετέρου ο σχεδόν θρησκευτικός χώρος μιας Μαυριτανικής αυλής που προσδιορίζει το ναό μιας παράδοσης βαθιά ριζωμένης στο παρελθόν που όμως πετά απαραιτήτως προς το μέλλον. Όλα αυτά, σ’ ένα σαφές αφιέρωμα σ’ αυτό που ήταν ο χορός του φλαμένκο, αλλά και σ’ αυτό που είναι, από τη σχολή του μπολερό ως αρχέγονη καταγωγή μέχρι την ερωτοτροπία με τις σύγχρονες χορογραφίες που το φέρνουν σε στενότερη επαφή με άλλους κόσμους και άλλα είδη. Είναι ένα σεμνό, αλλά σκόπιμο αφιέρωμα σε ιστορικές φυσιογνωμίες όπως οι Ángel Pericet, Pilar López και Antonio.
Τα κοστούμια που φορούν τα μέλη του θιάσου κατά τη διάρκεια όλης της παράστασης είναι επιβλητικά, ενώ ιδιαίτερη σημασία έχει η έντεχνη λαϊκή μουσική που συνοδεύει τους καλλιτέχνες - Rocío Molina και Pastora Galván μαζί με τον ίδιο τον Rubén Olmo – καθώς και το νέο και ικανότατο corps de ballet. Ένα ταξίδι στο θέαμα και την ακρόαση ανάμεσα σε ρομάντζες και καντίνας, τάνγκο της Γρανάδας, μπουλερίας, φλαμένκο βαλς, βερδιάλες ή ζάμπρας. Είναι ένα μπαλέτο τόσο κομψό και δυναμικό, αποτελούμενο από τη δύναμη της καρδιάς και το ταλέντο της λογικής. Πρόκειται για μια αλληγορία της ζωής, την ηχώ της ανθρώπινης ύπαρξης, που αρνείται να παραμείνει για πάντα στην ασφάλεια του σπηλαίου της και εξερευνά άλλους κόσμους που ίσως υπάρχουν μέσα της και έρχεται να δώσει νόημα σε αυτό και ο ίδιος ο Νίτσε είπε: «Πιστεύω μόνο σ’ ένα Θεό που χορεύει».
Η δεκαεπτάχρονη ιστορία του Ballet Flamenco de Andalucía έχει σηματοδοτηθεί από πολλές διακρίσεις, όχι μόνο από το κοινό και τους κριτικούς, αλλά και πολλά θεατρικά βραβεία. Το Μπαλέτο έχει λάβει το Εθνικό Βραβείο Χορογραφίας για την παραγωγή που σκηνοθέτησε η María Pagés “El Perro Andaluz” και αρκετές χορογραφίες της Cristina Hoyo s- κατά τη διάρκεια της σκηνοθετικής της θητείας στο Μπαλέτο - ήταν υποψήφιες για τα Θεατρικά βραβεία MAX. Ανάμεσά τους, η “Yerma”, που έλαβε το βραβείο MAX στην κατηγορία καλύτερης χορεύτριας/ερμηνεύτριας και το “Romancero Gitano” που ανακηρύχτηκε η πιο δημοφιλής παράσταση του 2006.
Το συγκρότημα αποτελεί μια αστείρευτη πηγή ταλέντων από την οποία προέρχονται ορισμένοι από τους πιο εξαιρετικούς χορευτές του φλαμένκο, όπως οι Israel Galván, Isabel Bayón, Rafael Campallo, Belén Maya, Rafaela Carrasco, Fernando Romero, Mercedes Ruiz και María José Franco.