Πώς θυμόμαστε την Ιστορία;
Πώς διαχειριζόμαστε ένα τραύμα;
Κι όταν η Ιστορία είναι το τραύμα;
Τρεις γυναίκες που τις λένε «Αλεχάνδρα» συναντιούνται σε ένα
δωμάτιο, επιφορτισμένες με το καθήκον να αποφασίσουν το μέλλον
της Βίλας Γκριμάλντι, ενός υπαρκτού χώρου βασανιστηρίων και
δολοφονιών της Χιλής κατά την δικτατορία του Αουγκούστο
Πινοσέτ (1973-1990). Με χιούμορ και δραματική μαεστρία, ο
Χιλιανός συγγραφέας Guillermo Calderón, δημιουργεί τρεις
σύγχρονους χαρακτήρες, που ανυποψίαστοι μπαίνουν σε ένα
παιχνίδι ανάκτησης της προσωπικής τους ιστορίας. Θα πρέπει η
Βίλα να γίνει ένα μνημείο για τις κτηνωδίες που συνέβησαν εκεί; Να
παραμείνει ένα ερείπιο, να ξεχαστεί; Να γίνει χώρος τέχνης; Κάθε μια
επιλογή εκφράζει μια διαφορετική σχέση με την Ιστορία, αλλά και
μια διαφορετική ανάγκη των θυμάτων της.
Η σκηνοθέτης Λητώ Τριανταφυλλίδου σε συνεργασία με ένα
ξεχωριστό θίασο ηθοποιών, την Νατάσα Εξηνταβελώνη, την Λίλα
Μπακλέση και την Αγγελική Πασπαλιάρη, επιστρέφουν για
δεύτερη χρονιά στο Μικρό Θέατρο Κεραμεικού αλλά και στο
Metropolitan The Urban Theater στη Θεσσαλονίκη, εξετάζοντας
τον απόηχο ενός τέτοιου τραυματικού γεγονότος στην σύγχρονη
πραγματικότητά μας, καθώς και την παράδοση της συστημικής βίας
πάνω στο γυναικείο σώμα. Η κληρονομιά μιας δικτατορίας που
βαραίνει τους ήρωες του έργου δεν είναι άγνωστη σε εμάς. Μήπως
είμαστε όλοι, τελικά, παιδιά μιας δικτατορίας κι έμμεσα ή άμεσα
απόγονοι ενός τραύματος;
Ίσως η Βίλα πρέπει τελικά να γίνει θέατρο, για να φιλοξενήσει τις
χαρές και τις λύπες που ξεπερνούν την φαντασία των δημιουργών
της.
Ταυτότητα παράστασης
Συγγραφέας: Guillermo Calderón
Μετάφραση - Ιστορικός σύμβουλος: Ελένη Δρίβα
Σκηνοθεσία: Λητώ Τριανταφυλλίδου
Ερμηνεύουν: Νατάσα Εξηνταβελώνη, Λίλα Μπακλέση και
Αγγελική Πασπαλιάρη
Σκηνικά - Κοστούμια: Γιώργος Λιντζέρης
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Μουσική: ΑλεξάνδραΚατερινοπούλου
Φωτογράφος / Artwork / VideoArt: Χρίστος Συμεωνίδης
Κινησιολόγος: Αγγελική Τρομπούκη
Βοηθός Σκηνογράφου - Ενδυματολόγου: Ανθή Παρασκευά
Βελουδογιάννη
